Тяжкий путь из Куалы на Самуи.Путь

Тяжкий путь из Куалы на Самуи.

Путь из Куала-Лумпура на тайский остров Самуи был одним из самых адовых и сложных в моей жизни. Всеми виной первомай (в малайзии его оказывается тоже празднуют), полнолуние и никак не прекращающаяся "черная полоса" в моём путешествии, начавшаяся еще на Бали. Оголтелая беготня с рюкзаком по душному Куале в поисках хоть какого-то билеты хоть куда-то, изнуряющая дорога и малайская пробка на автобане, когда автобус за СЕМЬ часов проехал от силы 20 км, опоздание на границу, бессонная тревожная ночь на улице под малайско-тайской границей, потом автостоп-автостоп, небольшие, но траблы на границе и вот я в Тае. Но юг Тая - это далеко не та страна улыбок, счастья и гармонии, какой привыкли все видеть Тай. Это скорее похоже на мароканский Танжер, если кто в курсе, какая это дыра и какой тип людей там обитает и пытается с тебя что-либо поиметь! Расспросы в уставшем потном голодном состоянии. Бесконечные хэлперы и таксисты, обманывающие и пытающиеся до тебя докопаться. Ладно, все уже проходили это. По одному моему взгляду они понимали, что лучше со мной сейчас не продолжать этот их спектакль. =) Мелькала мысль - хорошо, что я один, а то, небось, сорвался бы на попутчицу. Хотя.. Но это как раз те моменты, которые всегда испытывают "верных" напарников в путешествии. Да ладно, все срываются, все ссорятся, просто часто не пишут это в своих трэвэл-блогах, как и в целом не пишут про многие "негативные" аспекты путешествий. Бывает читаешь чей-то блог - там просто сплошной какой-то розовый позитив. Но так не бывает в жизни, и уж тем более в самостоятельном длительном путешествии. За кадром остаётся многое. Это посыл всем тем, кто романтизирует путешествия. Ладно, я несколько отвлёкся.

Снова какие-то тук-туки, и их смена и вот я в новом микробасе мчусь по Таю. Но не всё так быстро и просто. Драйвер останавливается, высаживает двух типов и с ними начинается длительная разборка. Мне явно не везёт! Эй, кто там меня сглазил - лезут уже мысли в мою голову. Я всё равно буду продолжать путь, даже если буду подыхать на трассе. А эти типы оказались мьянмарцы. А здесь на юге Тая народ какой-то злобный и жестковатый и явно недолюбливает мьянмарцев. Вот они и устроили разборку при всём честном народе. Так и хотелось дать по морде этому водиле за его откровенный фашизм. Ладно. Проехали. Едем дальше.

Обещал высадить в Сураттхани в том месте, откуда едут басы до причала. Не выполнил, а когда я уже грубо ему высказал всё (с тайцами, кстати, лучше так не нужно - лучше улыбатсья и решать всё тихо-мирно) - он просто неожиданно забыл весь тот немногочисленный запас английского, который у него был. Пришлось самому по тайской жаре с рюкзаком топать до нужного мне места. Там уже оказался нужный автобус. Еще час дороги до причала, паром, ветер сиамского залива и я на Самуи. Прямо к закату. Здесь снова хэлперы, снова таксисты со своими астрономическими прайсами. Плюю на всё, трасса-автостоп. О, чудо.. Две минуты и я мчусь с ветерком в кузове пикапа, наблюдая с одной стороны феерический тропический закат, а с другой стороны - проявления на небосводе яркой полной луны. Полнолуние! На соседнем Пангане, значит, знаменитая вечеринка, но у меня сейчас свой рок-н-ролл.

После этого пикапа прямо как-то словно отпустило. Я почувствовал некую поддержку места и внутренне чувство некоей гармонии, безжалостно утраченное мною на Бали. Тайцы и тайки (ммм, тайкиииии! ууиии) снова стали улыбаться и приветствовать меня жестом "намастэ", на душе стало спокойнее. На Самуи у меня одно дело (касаемо аренды байка ещё с прошлого пребывания здесь). Оно решилось на удивление легко и просто. Ужин из пат-тая (о, как я скучал) - вкуснота! Я и забыл во всей этой беготне, что поел только рано утром какой-то кусок курицы. А потом начались прыжки из тук-туков в автобусы и паромы... Ночь, какой-то отель, забуканный мною тут же из кафешки. Стирка, душ с горячей водой (просто фантастика!) и провал в сон.

Спасибо, взбодрился от этих дней! Сейчас сижу на причале, билет на паром до соседнего Пхангана в руке. Через часик-другой буду там. Понимаю, как же я хотел всё это время вернуться на Пханган. Уверен, он попустит меня и временаня "черная полоса" сменится на что-то более гармоничное. Это же Ко Пханган. =)

В Тае сейчас, кстати, жаркий сезон. Я как то не верил, пока сам не очутился тут. Действительно жарищааа!! Даже в вечно душном Куала-Лумпуре было посвежее. Но я жару люблю и переношу её нормально, даже такую, как сейчас в Тае.

ps: Armin был в ушах в этом трипе, скрасило, так сказать.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธียากจากกัวลาลัมเปอร์เกาะสมุยПуть из Куала-Лумпура на тайский остров Самуи был одним из самых адовых и сложных в моей жизни. Всеми виной первомай (в малайзии его оказывается тоже празднуют), полнолуние и никак не прекращающаяся "черная полоса" в моём путешествии, начавшаяся еще на Бали. Оголтелая беготня с рюкзаком по душному Куале в поисках хоть какого-то билеты хоть куда-то, изнуряющая дорога и малайская пробка на автобане, когда автобус за СЕМЬ часов проехал от силы 20 км, опоздание на границу, бессонная тревожная ночь на улице под малайско-тайской границей, потом автостоп-автостоп, небольшие, но траблы на границе и вот я в Тае. Но юг Тая - это далеко не та страна улыбок, счастья и гармонии, какой привыкли все видеть Тай. Это скорее похоже на мароканский Танжер, если кто в курсе, какая это дыра и какой тип людей там обитает и пытается с тебя что-либо поиметь! Расспросы в уставшем потном голодном состоянии. Бесконечные хэлперы и таксисты, обманывающие и пытающиеся до тебя докопаться. Ладно, все уже проходили это. По одному моему взгляду они понимали, что лучше со мной сейчас не продолжать этот их спектакль. =) Мелькала мысль - хорошо, что я один, а то, небось, сорвался бы на попутчицу. Хотя.. Но это как раз те моменты, которые всегда испытывают "верных" напарников в путешествии. Да ладно, все срываются, все ссорятся, просто часто не пишут это в своих трэвэл-блогах, как и в целом не пишут про многие "негативные" аспекты путешествий. Бывает читаешь чей-то блог - там просто сплошной какой-то розовый позитив. Но так не бывает в жизни, и уж тем более в самостоятельном длительном путешествии. За кадром остаётся многое. Это посыл всем тем, кто романтизирует путешествия. Ладно, я несколько отвлёкся.อีก บางตุ๊ และการเปลี่ยนแปลงพวกเขา และที่นี่ฉันวิ่ง mikrobase ใหม่จะละลาย แต่ไม่ใช่ทุกอย่างจะง่าย และรวดเร็วดังนั้น ไดรเวอร์ หยุดปลูกสองชนิด และเริ่มถอดชิ้นส่วนยาว ฉันโชคไม่ชัด เฮ้ ใครมีฉันถลึงตาปีนแล้วความคิดในหัวของฉัน ฉันจะยังคงดำเนินต่อ แม้ว่าฉันตายบนแทร็ก แต่ชนิดนี้มีราคา m′ânmarcy ที่นี่ในตอนใต้ของใต้คนบาง spiteful และรุนแรง และเห็นได้ชัดไม่ดูแล m′ânmarcev จะ และแบ่งระยะวันคนที่ซื่อสัตย์ และอยากจะให้หน้า vodile นี้สำหรับฟาสซิสต์ของเขาตรงไปตรงมา โอเควันนั้น เราผ่าน เราไปต่อดินแดนแห่งพันธสัญญาในสุราษฏร์ธานีในที่เสียงเบสที่จะไปท่าเรือ ไม่สมบูรณ์ และฉันได้แสดงเขาคร่าว ๆ ทุกอย่างกับคนไทย BTW ดังนั้นไม่จำเป็นต้องดี กว่าดีกว่า ulybats′â และชำระทุกอย่างสงบเงียบ) -ก็เพียงแค่ลืมหุ้นขนาดเล็กทั้งหมดของอังกฤษ ซึ่งเขา ไทยได้ให้ความร้อนกับกระเป๋าสะพายหลัง stomping ที่ระบุสำหรับฉัน มีได้แล้วการพิสูจน์ให้ถูกต้อง อีกชั่วโมงถนน ท่าเรือ อ่าวบรี และบนเกาะสมุย สิทธิที่จะปฏิเสธ นี่อีก hèlpery ขับรถแท็กซี่อีก ด้วยราคาดาราศาสตร์รายการ พ่นบนทุกเส้นทาง-hitchhiking โอ้ มิราเคิล... สองนาทีและทำงาน ด้วยลมด้านหลังของกระบะ ดู จากด้านหนึ่งพระอาทิตย์ตกเสน่ห์ และ ในทาง กลับกัน ยามพระจันทร์เต็มดวงสว่างบนท้องฟ้า พระจันทร์เต็มดวง ในใกล้เคียงเกาะพะงัน หมายถึง บุคคลมีชื่อเสียง แต่ฉันมีของร็อค-n-ม้วน หลังจากเบิกสินค้านี้เหมาะอย่างใดดูเหมือนว่าดีขึ้นเล็กน้อย รู้สึกว่าบางอย่างสนับสนุนไซต์และความกลมกลืน ปรานีฉันหลงทางในบาหลีบาง intrinsic คนไทยและ Taiki (ววดดดด tajkiiiii ! uuiii) อีก เริ่มยิ้ม และทักทายผมในรูปแบบของ "นามัส" วิญญาณกลายเป็นน้อง เกาะสมุย แล้วกรณีหนึ่ง (เกี่ยวกับจักรยานเช่าตั้งแต่พักล่าสุด) จะถูกแก้ไขได้ง่าย และอย่างน่าแปลกใจ อาหารมื้อเย็นกับแพทเท (โอ้ ว่าฉันพลาด) -vkusnota ฉันได้ลืมใน begotne ที่กินเฉพาะช่วงเช้าบางชิ้นส่วนของไก่ ทั้งหมดนี้ และจากนั้น เริ่มกระโดดจากตุ๊ปุ๋ยในรถบัสและเรือ กลางคืน การโรงแรม zabukannyj ฉันทันทีจากคาเฟ่ ซักรีด ห้องอาบน้ำพร้อมน้ำอุ่น (เยี่ยม) และความล้มเหลวของความฝัน Спасибо, взбодрился от этих дней! Сейчас сижу на причале, билет на паром до соседнего Пхангана в руке. Через часик-другой буду там. Понимаю, как же я хотел всё это время вернуться на Пханган. Уверен, он попустит меня и временаня "черная полоса" сменится на что-то более гармоничное. Это же Ко Пханган. =) В Тае сейчас, кстати, жаркий сезон. Я как то не верил, пока сам не очутился тут. Действительно жарищааа!! Даже в вечно душном Куала-Лумпуре было посвежее. Но я жару люблю и переношу её нормально, даже такую, как сейчас в Тае. ps: Armin был в ушах в этом трипе, скрасило, так сказать.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่ยากจากกรุงสมุย. ถนนจากกัวลาลัมเปอร์ไปยังเกาะไทยของเกาะสมุยที่ได้รับมากที่สุดแห่งหนึ่งชั่วร้ายและความท้าทายในชีวิตของฉัน ทั้งหมดเป็นความผิดของเดือนพฤษภาคมวัน (มาเลเซียก็ยังฉลอง) และไม่พระจันทร์เต็มดวงไม่หยุด "แถบสีดำ" ในการเดินทางของฉันซึ่งเริ่มขึ้นในบาหลี คลั่งวิ่งไปรอบ ๆ ที่มีกระเป๋าเป้สะพายหลังบนยับยั้ง Kuala ค้นหาตั๋วอย่างน้อยบางส่วน แต่บางแยมที่มีราคาแพงและหลบหนีมาเลย์บนทางหลวงเมื่อรถขับรถเจ็ดชั่วโมงกับความแรงของ 20 กิโลเมตรล่าช้าไปยังชายแดน, คืนนอนไม่หลับกังวลนอกภายใต้ malaysko- ชายแดนไทยแล้วรอนแรมรอนแรมเล็ก ๆ แต่ปัญหาที่ชายแดนและที่นี่ผมอยู่ในแท แต่ใต้ไท - นี้ไม่ได้ประเทศแห่งรอยยิ้มความสุขและความสามัคคีซึ่งจะใช้ในการมองเห็นทุกอย่างไทย ก็มากขึ้นเช่นโมร็อกโกแทนเจียร์ถ้ามีคนในรู้สิ่งที่เป็นหลุมและชนิดของคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นกับคุณและพยายามที่จะมีเพศสัมพันธ์อะไร! สอบถามได้ที่เหนื่อยเหงื่อรัฐอดอาหาร คนขับรถแท็กซี่ที่ไม่มีที่สิ้นสุดและผู้ช่วยและพยายามที่จะหลอกลวงคุณขุด ดีทั้งหมดนี้ได้ผ่าน หนึ่งโดยหนึ่งมุมมองของฉันพวกเขาเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องที่ดีกับฉันตอนนี้ไม่ได้ว่าพวกเขายังคงเล่น =) ประกายความคิด - ดีฉันคนเดียวและที่ผมคิดว่าจะมีนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นถึงเพื่อน แม้ว่า .. แต่เหล่านี้เป็นช่วงเวลาที่มักจะประสบกับ "ความจริง" สหายเดินทาง C'mon ทั้งหมดขัดขวางการทะเลาะกันทุกคนมักจะไม่ได้เขียนไว้ในบล็อกของพวกเขาเดินทางโดยรวมไม่ได้เขียนเกี่ยวกับหลายแง่มุม "เชิงลบ" ของการเดินทาง บางครั้งคุณอ่านบล็อกของใครบางคน - มีเพียงบางส่วนที่เป็นของแข็งสีชมพูบวก แต่ก็ไม่ได้เกิดขึ้นในชีวิตและมากยิ่งขึ้นดังนั้นในการเดินทางที่ยาวอิสระ เบื้องหลังมีเป็นจำนวนมาก มันเป็นสัญญากับทุกคนที่โรแมนติกการเดินทาง เอาล่ะฉันเป็นเพียงเล็กน้อยฟุ้งซ่าน. อีกครั้งบางตุ๊กตุ๊กและการเปลี่ยนแปลงและที่นี่ผมอยู่ในการวิ่งใหม่สำหรับไมโครไท แต่ไม่ได้ง่ายและรวดเร็ว หยุดขับรถทั้งสองประเภทที่มีการปลูกและพวกเขาเริ่มถอดนาน ฉันเห็นได้ชัดมีโชคไม่! Hey, ผู้ที่มีฉันคาถา - ปีนแล้วคิดในหัวของฉัน ฉันยังคงไปอย่างต่อเนื่องทางแม้ว่าผมจะตายบนท้องถนน และประเภทนี้ปรากฏ myanmartsy แต่ที่นี่ในภาคใต้ของชาวไทชั่วร้ายใด ๆ และรุนแรงและเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ชอบ myanmartsev ดังนั้นพวกเขาจึงจัดรื้อซื่อสัตย์กับคนทุกคน และฉันต้องการที่ปากกระบอกปืนกรงสำหรับลัทธิฟาสซิสต์ตรงไปตรงมาของเขา ถูก เราผ่าน Let 's go on. เขาสัญญาว่าจะปลูกในสุราษฎร์ธานีในสถานที่ที่เบสไปที่ท่าเรือ ฉันไม่ดำเนินการเช่นเดียวเมื่อผมหยาบคายกับเขาตลอดแนะนำ (กับคนไทยโดยวิธีการจะดีกว่าเพราะมันไม่จำเป็น - มันจะดีกว่าที่จะแก้ปัญหา ulybatsya และเงียบ ๆ ทั้งหมด) - เขาเพียงก็ลืมทุกหุ้นเล็ก ๆ ของอังกฤษซึ่งเขามี เรามีความร้อนมากที่สุดของไทยที่มีกระเป๋าเป้สะพายหลังเหยียบไปยังสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับฉัน มีพิสูจน์แล้วรถบัสที่ถูกต้อง ถนนชั่วโมงอื่นไปยังท่าเรือเรือ, ลมและอ่าวไทยเกาะสมุยครั้งที่หนึ่ง สิทธิที่จะได้ใกล้ชิด ที่นี่อีกครั้งผู้ช่วยอีกคนขับรถแท็กซี่ที่มีราคาดาราศาสตร์ของพวกเขา ฉันคายในทุกอุปกรณ์เส้นทาง-เบรก โอ้ .. มหัศจรรย์สองนาทีและฉันรีบเร่งกับลมในด้านหลังของรถกระบะที่ดูมือข้างหนึ่งพระอาทิตย์ตกในเขตร้อนที่มีเสน่ห์และในมืออื่น ๆ - การรวมตัวกันในท้องฟ้าพระจันทร์เต็มดวงสว่าง พระจันทร์เต็มดวง! ในบริเวณใกล้เคียงพงันแล้วบุคคลที่มีชื่อเสียง แต่ฉันมีร็อคและม้วน. หลังจากที่รถกระบะนี้เช่นเดียวกับบางสิ่งบางอย่างเช่นการเปิดตัว ผมรู้สึกว่าชนิดของการสนับสนุนและสถานที่บางความรู้สึกภายในของความสามัคคีที่หายไปอย่างไร้ความปราณีฉันในบาหลี ชาวไทยและแอบ (mmm, taykiiiii! Uuiii) อีกครั้งเริ่มที่จะยิ้มและทักทายฉันท่าทาง "Namaste" หัวใจของฉันเป็นที่เงียบสงบ เกาะสมุยเป็นหนึ่งในสิ่งที่ฉันทำ (เกี่ยวกับการเช่าจักรยานตั้งแต่เข้าพักที่ผ่านมาได้ที่นี่) ก็ตัดสินใจที่จะเป็นสิ่งที่ง่ายดาย อาหารค่ำ Pat-ไท (โอ้วิธีการที่ฉันได้พลาด) - vkusnota! ผมลืมความวุ่นวายในทุกที่เพียงกินในตอนเช้าชิ้นส่วนของไก่บางส่วน และจากนั้นก็เริ่มกระโดดออกจากรถตุ๊กตุ๊กในรถและเรือข้ามฟากข้ามคืน ... โรงแรมบาง zabukanny ฉันทันทีคาเฟ่ ซักรีดและห้องอาบน้ำด้วยน้ำร้อน (ที่ยอดเยี่ยม!) และความล้มเหลวที่จะนอนหลับ. ขอขอบคุณกำลังใจจากวันนี้! ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนท่าเรือตั๋วเรือข้ามฟากไปอยู่ใกล้พงันในมือ หลังจากชั่วโมงหรือสองฉันจะอยู่ที่นั่น ผมเข้าใจว่าผมอยากที่ทุกเวลานี้เพื่อกลับไปที่เกาะพงัน ผมมั่นใจว่าเขาห้ามฉัน vremenanya "แถบสีดำ" การเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่างความสามัคคีมากขึ้น นี่คือเกาะพงัน =) ในแทตอนนี้โดยวิธีการที่ฤดูร้อน ผมไม่เชื่อจนกว่าเขาจะพบว่าตัวเองที่นี่ อันที่จริง zharischaaa !! แม้อับตลอดไปกัวลาลัมเปอร์ก็สดชื่น แต่ฉันรักความร้อนและยืนได้ตามปกติแม้เช่นนั้นขณะนี้อยู่ในแท. PS: Armin ก็สะดุดในหูสว่างเพื่อที่จะพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลุมศพที่พาธจากสนามบินเกาะสมุย Quala ที่พระเยโฮวาห์พาธจากสนามบิน Kuala Lumpur บนเกาะสมุยเกาะที่ไทยถูกที่สุดอย่างหนึ่งของ адовых และยากในชีวิตของฉัน การตำหนิทั้งหมด ( ในประเทศมาเลเซีย , สโลแกนของเขายังเป็นการฉลองความสำเร็จ )คอนดักเตอร์และไม่สร้างแรงดันที่ " แถบสีดำ " ในการเดินทางของฉันซึ่งเริ่มขึ้นแม้แต่ในบาหลี ก็บังเกิดกับกระเป๋าสะพายหลัง Despoiled บน душному ทั้งหลาย . ในการค้นหาการเรียงลำดับของบัตรโดยสารบางอย่างน้อยที่มีให้