#UnwrittenBookВначале, когда ты тол

#UnwrittenBook

Вначале, когда ты только накидываешь на плечи рюкзак, у каждого по своему, кому то пол года кому то три, кому может и все ни почем...или поносил, рюкзак, поносил месяцок да скинул. Домой вернулся....тебя все устраивает. Устраивает бродить из места в место, из города в город, страны в страну и разглядывать просмотренные до дыр "маин" достопримечательности. Останавливаться в отелях и хостелах ну там по букингу или хостелворлд. Ещё и пару кило путеводителей в рюкзаке. Тебя устраивает сам факт, что ты прикатил в новую страну, поглазел на Марину Бэй, или там башни перонанс в куале, сделал пару фото, и пошёл набивать живот. По рынкам там бродить, сувениры, выбирать, типа Локал жизнь изучаешь, надо же все места посмотреть. Но потом тебя это достаёт и ты понимаешь, что эта шляпа везде одинаковая. Нет она конечно везде очень разная, но со временем тебе не только становиться как то скучновато но и ты как бы мудреешь, ну там бриться перестаешь, душ каждый день принимать тоже перестаешь... и прикинь как не странно не воняешь. Видимо очищаешься, вся эта парфюмерия губит нашу...так погоди, об этом попозже...
Вообщем оставляешь а рюкзаке две пары футболок, смена которых происходит раз в неделю... Ну вообщем переосмысливаешь ценности, мудришь и мудреешь долго размышляя...Ну кто ты, куда идёшь, чего там найдёшь , зачем ты вообще путешествуешь итд...А ну да, и где деньги взять, подзаработать...И до тебя доходит, пробивает на просветление...Что посмотри ты все эти памятники, все эти объекты ЮНЕСКО, во всех странах хоть по три круга чтобы закрепить материал, ничего особо не измениться. И тут в тебе просыпается искушение, гордость что ты поднялся на ступеньку выше в своей духовности, осознанности и...И как просветленный и настоящий путешественник, бродяга, и вагабонд ты начинаешь передвигаться только автостопом, обходишь тур клоаки километровым крюком и тёмными переулками, где живут только локалы, питаешься там где принимают пищу рыбаки, водители автобусов и другой простой люд. Ещё чуть позже, просветляешься до такой степени что питаешься в храмах, ну там у буддистов, сикхов...И видимо чувствуя твою беспечность, чистоту намерений, ясный взор...видя блаженную улыбку и что ты босиком почему-то...Тебя начинают приглашать вот прямо так, с улицы в дом, кормить...подкидывать всякие необходимости для бродяжнического быта ( тут у каждого свои представления и подарки...начиная от...так однажды мне подарили...)...Происходит твоя трансформация, как путешественника...без отеля и денег в кармане ты уже не пропадёшь...но тут есть одно но.
-Какое же?
С деньгами ты можешь расслабиться. А просветленным нельзя. Новый день, новые тайны тебе постигаются. С деньгами ты пошёл и еды себе купил. Без денег тут другие механизмы.
-Прям таки и механизмы?
Конечно. А как же, законы вселенной начинают работать. Ну, вибрации понимаешь? Космос Он же чувствует все, живой он. Как и мы с тобой...Ты ему посылаешь, а он тебе. Ну вот так и работает оно все, во вселенной этой...

Бродяги ничего не дают этому миру? Этот мир как радуга, многообразен. Бродяги лишь часть в политуре красок его разнообразия. Или ты бы хотел, чтобы радуга была одним цветом? Какой тебе больше нравиться, красный, быть может зелёный?

Если ты ни украл, ни лгал, ни кого не обманул, какое кому дело до того как ты живёшь? Ну да, бродил себе по морям да горам, дорог не строил и мостов. Вот только они, дороги строят, чтобы перебросить по ним танки. Так что может мы своим бездельем, мир от войны спасаем. Механизм без шестерёнок не работает. Ты может и ни курок от АК 47, но ты дерево на его прикладе, дуло или вообще патрон, элита иху мать. А все вместе, вы маханизм для убийства. Или защиты. Это смотря в каких этот организм руках находиться. И что ты можешь сделать, как ты можешь понять защищаешь ты или тебя используют...Ты можешь выйти из строя. Сломаться! И всеравно такие не исправные запчасти будут упрекать, смотри кто вы и кто мы. Мы исправные, начищенные и при деле. А вы? Вы валяетесь где то ненужные. Но почему-то, вместо гордости в их словах слышится крик и плачь: "Почему вы там счастливые а мы тут потакаем навязанным нам идеалам. Нас то в зелёный цвет покрасят то в красный, то лентами обмотают...Не от счастливой жизни люди упрекают. Ох не от счастливой. А они хитрые, они тебе зомбоящик за твои же деньги втюхивают. Гениально! Это мне мама в детстве так пилюли маскировала. В мороженное их крошила. Ну она конечно думала это хорошо для меня, потому как телевизор у нас дома то да был. Понимаешь о чем я?
А ещё я сосиски в детстве любил. С кетчупом их ел...ох епт вспоминаю воротит...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

#UnwrittenBookในการเริ่มต้น คุณ nakidyvaesh เพียง ' บนไหล่ของกระเป๋าเป้ กันเอง ครึ่งปีกับคนที่สามที่สามารถ และทั้งหมดไม่เท่าไร... หรือล่อ กระเป๋าเป้ ล่อ mesjacok ใช่เอาออก กลับบ้าน... คุณมีความสะดวกสบายด้วย พอเดินไปจากสถาน เมือง ประเทศ และดูที่สแกนรูหลัก"แหล่งท่องเที่ยว พักในโรงแรมและโฮสเทลมีสำหรับผมปัญหาเนื่องจากผมหรือ hostelvorld ยังมีคู่ของกิโลกรัมของคู่มือในกระเป๋าสะพายหลัง คุณจะพอใจกับความจริงที่คุณสะสมในประเทศใหม่ ทุกทีมาริน่าเบย์ หรือในกัวลาลัมเปอร์ peronans ทำสองสามภาพ และไปเติมเต็มกระเพาะอาหาร ตลาดเร่ร่อน ของที่ระลึก เลือกประเภทของการศึกษาชีวิตท้องถิ่น มันต้องเหมือนกันในทุกสถานที่เพื่อค้นหา แต่แล้ว คุณที่มันดึงออก และรู้ว่านี่หมวกทุกที่เหมือนกัน มันไม่แน่นอนแตกต่างกันมาก แต่ผ่านเวลาคุณไม่เพียงแต่ กลายเป็นน่าเบื่อ แต่คุณจะ mudreesh', มีโกนยุติการใช้ฝักบัวอาบน้ำทุกวัน เกินไป หยุด... และ prikin น่าแปลกที่ไม่มีกลิ่นเหม็น เห็นได้ชัด ทั้งหมดนี้ ochishhaesh'sja น้ำหอมทำลายของเรา... ดังนั้นรอบนนี้ในภายหลัง... Вообщем оставляешь а рюкзаке две пары футболок, смена которых происходит раз в неделю... Ну вообщем переосмысливаешь ценности, мудришь и мудреешь долго размышляя...Ну кто ты, куда идёшь, чего там найдёшь , зачем ты вообще путешествуешь итд...А ну да, и где деньги взять, подзаработать...И до тебя доходит, пробивает на просветление...Что посмотри ты все эти памятники, все эти объекты ЮНЕСКО, во всех странах хоть по три круга чтобы закрепить материал, ничего особо не измениться. И тут в тебе просыпается искушение, гордость что ты поднялся на ступеньку выше в своей духовности, осознанности и...И как просветленный и настоящий путешественник, бродяга, и вагабонд ты начинаешь передвигаться только автостопом, обходишь тур клоаки километровым крюком и тёмными переулками, где живут только локалы, питаешься там где принимают пищу рыбаки, водители автобусов и другой простой люд. Ещё чуть позже, просветляешься до такой степени что питаешься в храмах, ну там у буддистов, сикхов...И видимо чувствуя твою беспечность, чистоту намерений, ясный взор...видя блаженную улыбку и что ты босиком почему-то...Тебя начинают приглашать вот прямо так, с улицы в дом, кормить...подкидывать всякие необходимости для бродяжнического быта ( тут у каждого свои представления и подарки...начиная от...так однажды мне подарили...)...Происходит твоя трансформация, как путешественника...без отеля и денег в кармане ты уже не пропадёшь...но тут есть одно но. -มีอะไร ด้วยเงิน ทุน และรู้แจ้งไม่ วันใหม่ ความลึกลับให้คุณศึกษา กับเงิน ที่คุณไป และกินตัวเองซื้อ ไม่มีเงินที่นี่ กลไกอื่น ๆ -ทาคิและกลไก แน่นอน และสิ่งที่เกี่ยวกับกฎหมายของจักรวาลจะเริ่มทำงาน ดี เข้าใจสั่นไหม จักรวาลที่เขารู้สึกว่าทุกอย่าง มีชีวิตอยู่มัน เราเป็นคุณ... คุณส่งให้เขา และเขากับคุณ ดีที่เป็นวิธีการทำงานและทุกอย่างในจักรวาลHobo ให้โลกนี้อะไร โลกนี้เป็นเหมือนรุ้ง มีความหลากหลาย Vagrant เพียงส่วนหนึ่งในโปลิชสีความหลากหลาย หรือคุณต้องการ สายรุ้ง สีเดียว สิ่งที่คุณต้องการ สีแดงอาจเป็นสีเขียว Если ты ни украл, ни лгал, ни кого не обманул, какое кому дело до того как ты живёшь? Ну да, бродил себе по морям да горам, дорог не строил и мостов. Вот только они, дороги строят, чтобы перебросить по ним танки. Так что может мы своим бездельем, мир от войны спасаем. Механизм без шестерёнок не работает. Ты может и ни курок от АК 47, но ты дерево на его прикладе, дуло или вообще патрон, элита иху мать. А все вместе, вы маханизм для убийства. Или защиты. Это смотря в каких этот организм руках находиться. И что ты можешь сделать, как ты можешь понять защищаешь ты или тебя используют...Ты можешь выйти из строя. Сломаться! И всеравно такие не исправные запчасти будут упрекать, смотри кто вы и кто мы. Мы исправные, начищенные и при деле. А вы? Вы валяетесь где то ненужные. Но почему-то, вместо гордости в их словах слышится крик и плачь: "Почему вы там счастливые а мы тут потакаем навязанным нам идеалам. Нас то в зелёный цвет покрасят то в красный, то лентами обмотают...Не от счастливой жизни люди упрекают. Ох не от счастливой. А они хитрые, они тебе зомбоящик за твои же деньги втюхивают. Гениально! Это мне мама в детстве так пилюли маскировала. В мороженное их крошила. Ну она конечно думала это хорошо для меня, потому как телевизор у нас дома то да был. Понимаешь о чем я? และฉันรักในวัยเด็ก ไส้กรอก มีซอสมะเขือเทศ กิน... โอ้ ผมจำได้ว่า การรับเป็นที่น่ารังเกียจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

#UnwrittenBook

ตอนแรกเมื่อคุณเพียงแค่โยนบนไหล่ของกระเป๋าเป้สะพายหลังแต่ละคนในทางของพวกเขาเองครึ่งปีกับคนสามคนที่สามารถทั้งหมดหรือเท่าไหร่ ... หรือท้องเสียกระเป๋าเป้สะพายหลังโยนท้าทาย mesyatsok ใช่ กลับบ้าน .... คุณมีความพึงพอใจ ความพึงพอใจที่จะเดินจากสถานที่จากเมืองไปยังเมือง, ประเทศและเพื่อตรวจสอบดูหลุม "Main" สถานที่ท่องเที่ยว อยู่ในโรงแรมและหอพักดีมีบักกิ้งแฮมหรือ hostelvorld เพิ่มเติมและคู่ของกิโลกรัมของคู่มือในกระเป๋าเป้สะพายหลังที่ คุณมีความพึงพอใจกับความจริงที่ว่าคุณรีดขึ้นในประเทศใหม่, จ้องที่ Marina Bay หรือหอคอยมี peronans ใน Cuale ทำให้คู่ของภาพถ่ายและไปเติมท้องของเขา ในตลาดที่มีการเดิน, ของที่ระลึกให้เลือกชีวิต Locale ประเภทการศึกษาก็เป็นสิ่งจำเป็นที่จะเห็นเว็บไซต์ทั้งหมด แต่แล้วมันทำให้คุณและคุณรู้ว่าหมวกนี้เป็นเหมือนกันทุกที่ ไม่มีแน่นอนมันเป็นสิ่งที่แตกต่างกันมาก แต่ในช่วงเวลาที่คุณจะไม่เพียง แต่กลายเป็นน่าเบื่อเช่นนั้น แต่คุณชอบ mudreesh ดีมีคุณหยุดการโกนหนวดอาบน้ำทุกวันเกินไปหยุดที่จะใช้ ... และนับขึ้นไม่เป็นที่แปลกไม่เหม็น อาจจะทำความสะอาด, น้ำหอมทั้งการทำลายของเรา ... เพื่อรอเพิ่มเติมว่าภายหลัง ...
โดยทั่วไปออกจากกระเป๋าเป้สะพายหลังและคู่ที่สองของเสื้อยืด, การเปลี่ยนแปลงซึ่งจะมีขึ้นสัปดาห์ละครั้ง ... ดีในค่าคิดใหม่ทั่วไปที่ชาญฉลาดและระยะยาวการคิด mudreesh ... ดีที่เป็นคุณคุณจะไปที่ไหนสิ่งที่จะพบว่ามีทำไมคุณยังเดินทาง ฯลฯ ... และใช่และที่เป็นเงินที่จะใช้ในการหารายได้พิเศษ ... และมาพร้อมกับคุณต่อยที่จะตรัสรู้ ... คุณจะเห็นอะไรอนุเสาวรีย์เหล่านี้ทั้งหมด ทั้งหมดของเว็บไซต์เหล่านี้ยูเนสโกในทุกประเทศอย่างน้อยสามรอบเพื่อความปลอดภัยของวัสดุที่ไม่มีอะไรจริงๆไม่ได้เปลี่ยน และจากนั้นคุณตื่นขึ้นมาในสิ่งล่อใจของความภาคภูมิใจที่คุณไปขึ้นรอยในจิตวิญญาณของเขารับรู้และ ... วิธีพุทธะและเดินทางจริง Vagabond และคุณเริ่มที่จะย้ายไปรอบ ๆ Vagabond เพียงการผูกปมคลานรอบเบ็ดโสโครกกิโลเมตรและตรอกซอกซอยมืดที่ อาศัยอยู่ที่เกิดเหตุเท่านั้นฟีดที่ชาวประมงนำอาหาร, ขับรถบัสของพวกเขาและคนอื่น ๆ ทั่วไป เพิ่มเติมในภายหลังสว่างดังกล่าวเท่าที่มีอำนาจในการวัดที่ดีมีพุทธศาสนาซิกข์ ... และอาจจะรู้สึกความประมาทของคุณมีความบริสุทธิ์ของความตั้งใจตาที่ชัดเจน ... เห็นรอยยิ้มความสุขและคุณเท้าเปล่าด้วยเหตุผลบางอย่าง ... คุณ เริ่มต้นที่จะเชิญทางนี่ขวาจากถนนไปที่บ้านเลี้ยง ... ต้องโยนขึ้นทุกประเภทของชีวิตร่อนเร่ (ที่นี่ทุกคนมีมุมมองของตัวเองและของขวัญ ... จาก ... ดังนั้นเมื่อผมได้รับ ... ) ... มีของคุณ การเปลี่ยนแปลงเป็นนักท่องเที่ยว ... โดยทรัพย์สินและเงินในกระเป๋าของคุณคุณจะไม่propadёsh ... แต่มีสิ่งหนึ่งที่
อะไรมันคือใคร?
กับเงินที่คุณสามารถผ่อนคลาย และมันก็ไม่สามารถรู้แจ้ง วันใหม่, ความลับใหม่ที่คุณจะรับรู้ กับเงินที่คุณก็ออกไปและซื้อเองอาหาร ไม่มีเงินมีกลไกอื่น ๆ
ยังคง -Direct และกลไก?
แน่นอน แต่สิ่งที่เกี่ยวกับกฎหมายของจักรวาลเริ่มต้นการทำงาน ดีสั่นสะเทือนคุณรู้หรือไม่ เขารู้สึกทั้งหมดที่คอสมอสเขายังมีชีวิตอยู่ ในฐานะที่เราอยู่กับคุณ ... คุณจะส่งเขาและเขากับคุณ ดีที่และทำงานทุกอย่างในจักรวาลของ ... ความ

โรลลิงสโตนไม่ได้ให้มันไปทั่วโลก? โลกนี้เป็นเหมือนรุ้งมีความหลากหลาย เร่ร่อนในเพียงส่วนหนึ่งของการเคลือบเงาสีความหลากหลายของมัน หรือคุณต้องการที่จะเห็นรุ้งเป็นสีเดียวกันได้หรือไม่ คุณชอบอะไร, สีแดง, สีเขียวสามารถ?

หากคุณกำลังถูกขโมยไม่และไม่โกหกไม่มีใครก็ไม่ทำให้ผิดหวังบางอย่างที่เห็นไปว่าคุณอยู่? ดีฉันคิดหลงในทะเล แต่ภูเขาถนนและสะพานไม่ได้สร้างขึ้น นั่นเป็นเพียงพวกเขาจะสร้างถนนที่จะโยกย้ายกำลังรถถังกับพวกเขา ดังนั้นสิ่งที่เราสามารถอยู่เฉยๆของพวกเขาช่วยโลกจากสงคราม กลไกไม่ทำงานโดยไม่ต้องเกียร์ คุณอาจจะทริกเกอร์ของ AK 47, แต่คุณต้นไม้บนก้นของเขาบาร์เรลหรือแม้กระทั่งตลับหมึกแม่ uxy ชนชั้น และทั้งหมดเข้าด้วยกันคุณจะต้องฆ่ากลไกโดยนัย หรือการคุ้มครอง มันขึ้นอยู่กับที่ร่างกายจะเป็นมือ และสิ่งที่คุณสามารถทำวิธีที่คุณสามารถเข้าใจว่าคุณกำลังปกป้องหรือคุณใช้ ... คุณสามารถไปอย่างผิดปกติ ทำลาย! และ vseravno จะไม่มีชิ้นส่วนที่จะโทษขึ้นอยู่กับว่าคุณเป็นใครและเราเป็นใคร เราเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือและกรณีขัด และคุณ? คุณหลงระเริงอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ไม่จำเป็น แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างแทนของความภาคภูมิใจในคำพูดของพวกเขาได้ยินเสียงกรีดร้องและร้องไห้ "ทำไมคุณมีความสุขและมีเราอยู่ที่นี่เราหลงระเริงอุดมคติของเรากำหนดในสีเขียวให้สีมันเป็นสีแดงแล้วห่อริบบิ้น ... ยังไม่เป็นคนที่ชีวิตการประณามความสุข . โอ้ไม่ได้มาจากความสุข. และพวกเขาจะฉลาดพวกเขาคุณ zomboyaschik สำหรับ vtyuhivayut เงินของคุณเอง. ยอดเยี่ยม! นี้เป็นแม่ของผมในวัยเด็ก, ยาเม็ดสวมหน้ากากเพื่อ. ไอศกรีมที่พวกเขาร่วง. ดีเธออย่างแน่นอนคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับฉันเพราะเป็นทีวีที่บ้าน ใช่เป็น. คุณรู้ว่าผมหมายถึงอะไร
และฉันรักสุนัขเป็นเด็ก. จากซอสมะเขือเทศจะกินพวกเขา ... โอ้ EPT จำประตู ...