Так, привет всем! Немножко подпропа

Так, привет всем! Немножко подпропал на месяцок. Я всё ещё в "славной" Камбодже. Так уж часто бывает - человек предполагает, а Вселенная располагает. Думал проездом во Вьетнам через Камбоджу чисто за недельку проскочить. Ага, ну ну. =) Много чего здесь происходило и происходит. Руки как дойдут, я чего-нибудь напишу и, конечно, поделюсь. Ну, как всегда - сотни километров пыльных дорог, камбоджийские ночные басы (тема отдельного поста, несомненно, как и всё, о чем пишу в этом обзорном посте). Были и ночные глухие трассы на мотобайке сквозь гарь, дожди и яркие звёзды. Самые беднейшие трущёбы в мире, опять же на мотобайке - слава богу тогда был резвый 125-и кубовый Сюзуки, какой-то уж нереально мощный, особенно при разгоне до первых 60-70-км в час - не знаю, чего уж там кхмеры с ним наколдовали в своих этих замасленных мастерских. И тормоза у него были прямо ах какие чёткие. Хотя пепелац был далеко не новый! Так что если что, наверное я бы успел унести ноги оттуда. Но в целом байки тут убитые и арендовать что-то адекватное - непросто. В Индонезии и тем более Таиланде с этим было куда проще.

А ещё был ночной Ангкор ват с подругой кхмеркой и фонариком от смартфона.

Вообще Камбоджа как-то по особенному воспринимается именно ночью. Именно ночная Камбоджа играет на струнах моей души. А дневная чаще расстраивает струны моей нервной системы. =) Ах.. Ну, а ещё бесконечные фрайд-райсы и лок-лаки, от которых уже просто воротит. Иногда жара, но кока-кола со льдом выручает. Подсел что-то на колу со льдом тут прям. Ну, еще раз - кхмерки - такие они красивые, фигурки просто отпад. Пожил-поездил с ними немножко. Так и хочется написать, что существует два мотива, ради которых стоит поехать в Камбоджу - великолепный Ангкор-ват и местные женщины. Для мужской части населения, подразумевается. Нет, ну наверное еще в Сиануквиль, если хочется камбоджийской дыры-анапы с привкусом местного "колорита".

Было и общение с нашими русскими ребятами, кто-то приютил на часть дней в Сием-Рипе, так же показазали мне все нужные правильные места Сием-Рипа и Пном-Пеня. Да впрочем.. я уже за годы странствий сам как ходячий трип-адвизор какой-то с вложенной функцией калькулятора валют в голове.

Что было ещё? Ну, ок. Поделюсь наверное. В начале июля в аварию я попал. Не по своей вине, я вожу хорошо, как сел на мотобайк на Самуи в начале февраля, так ни разу не падал, тьфу тьфу! При этом кто ездил со мной, знает о моей агрессивной и быстрой манере езды. Но мне так проще и безопаснее. А когда плетусь 50 км в час скраю - вот это по настоящему страшно и я хуже чувствую дорогу и манёвры. Кароче, в той ситуации кхмер какой-то мне на встречку выскочил из под встречного грузовика, да так резко и прямо мне в лоб. От лобового я ушел, всё это рефлексы и просто доли секунды. Но таки шоркнул его, с байком поборолся но таки упал. Скорости у обоих были не малые. Кхмер скрылся, конечно же. Да и какая разница - здесь по дефолту баранг (иностранец) всегда неправ в любом ДТП. Ладно, в целом всё обошлось, я ничего не сломал, был в шлеме, и когда головой ударился, но не почувствовал ничего. Это я к тому, господа любители ездить без шлемов, что одевайте тут в ЮВА таки шлемы. И не эти пластиковые каски - это не поможет, а шлем который хотя бы уши закрывает. Все конечности пострадали - колени, ладони, локти - всё открытые раны, в кровь в мясо прямо. Кхмеры на моем же мотобайке помогли меня довезти по пункта медицинского. Ой, ну вы бы видели этот медицинский пункт в Камбо. Ахах. Но доктор-парнишка сделал всё как надо. Промывание йодами-перекисями и можно сказать отшоркивание грязи-пыли-земли-глины прямо по открытой кровавой ране - ох столько русского мата Камбоджа еще не слышала! Вколи хоть обезболивающее, говорю. Точнее какой там говорю - он ни слова по английски. Всё жестами жестами, как часто тут в Камбо. Ну он мне мне трамадола двойную дозу - всё равно больно было, зараза! Вакцина от столбняка ещё. Вобщем чуть более недели я был обездвижен и лежал в номере в Пном Пене в одиночестве. Первые три дня даже вай фая не было. Лишь звук вентилятора. Лан, нормально - щас я уже нормально хожу и снова вожу мотобайк. Нет, ну кто из фарангов не падал на байках в ЮВА? Про местных вообще молчу. Столько аварий видел на дорогах. Нет, после Бали и Суматры мне уже ничего не было страшно. Но, кажется, Камбо переплюнула даже их по безумности движения.

Что ещё? Да не знаю, в Камбо просто так всё как то устроено, что больший "трэш" я встречал толко разве что в Индии. При этом здесь есть многое, многие зацепки, которые вот просто так не отпускают отсюда. И в некоторые моменты даже я находил эту страну по своему прекрасной.

Ладно, на этом пока откланиваюсь. Потом, надеюсь, будут более подробные посты и отчеты. Будьте на чеку в Камбо, тут такие есть разводы, начиная от совершенно глупых и наивных до весьма тонких хитрых и так спланированных, что потом хочется просто поклониться аферисту/аферистке и похлопать в ладоши ему/ей, и от всей души посмеяться над собой, что всё же хоть раз за путешествие, но оказался сломом из трёх русских букв. )

На фото: два часа ночи, где то посреди Камбоджи вдали от городов и деревень. Такой там был воздух, такие звёзды, такая атмосфера. Главное было, чтоб бенз не закончился, и Armin в ушах, а точнее батарея от моего старенького mp-3 плеера. Эти моменты - они самые медитативно-кайфовые в Азии здесь. Дорога, ночь, мотобайк, лёгкий встречный ветер, и никого вокруг. Ты один, и это так непередаваемо, или подруга кхмерка, обнимающая тебя сзади в этой ночи, и это ещё больше непередаваемо. Ковёр звёзд над головой. И трек в ушах, подобный этому (у меня

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น สวัสดีทั้งหมด Podpropal เล็กน้อยที่ mesâcok ฉันยังอยู่ในกัมพูชา "รุ่งโรจน์" เกินไป มักจะแมนเสนอ และจักรวาล คิดว่า ในเวียดนามผ่านกัมพูชาเดินทางหมดจดสำหรับสัปดาห์หรือสองใบผ่าน AHA ดี ดี = A สิ่งต่าง ๆ มากมายเกิดขึ้นที่นี่) มือเช่นจะ ฉันจะเขียนบางสิ่งบางอย่าง และแน่นอนว่าใช้ร่วมกัน ดี เป็นเสมอหลายร้อยกิโลเมตรถนนฝุ่น เบสคืนกัมพูชา (โพสต์แยก ข้อสงสัย เหมือนทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่ผมเขียนในบทความนี้ลง) มีคนหูหนวกคืนความเร็วผ่านควัน ฝน และดาวสดใส Truŝëby ยากจนที่สุดในโลก มากที่สุดอีกครั้งในความเร็วขอบคุณพระเจ้าแล้ว ได้ดูขี้ และ 125 cc Sûzuki บางเกินไป unrealistically มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะในช่วงเร่งความเร็วถึงกิโลเมตร 60-70 แรกต่อชั่วโมง-ฉันไม่รู้ว่าคืออะไรจริง ๆ มีแดงกับเขาใน nakoldovali ของศูนย์เหล่านี้มัน และใช้เบรคขวาโอ้ มีอะไรชัดเจนขึ้น ถึงแม้ว่าไม่ได้ pepelac ใหม่ ดังนั้น ถ้าอะไร อาจจะมีผมเวลาดำเนินเท้าของพวกเขาจากการ แต่ ในนิทานทั่วไป ที่นี่ตาย และเช่าสิ่งเพียงพอไม่ง่าย อินโดนีเซีย ไทย และมากขึ้น มันง่ายมาก А ещё был ночной Ангкор ват с подругой кхмеркой и фонариком от смартфона. Вообще Камбоджа как-то по особенному воспринимается именно ночью. Именно ночная Камбоджа играет на струнах моей души. А дневная чаще расстраивает струны моей нервной системы. =) Ах.. Ну, а ещё бесконечные фрайд-райсы и лок-лаки, от которых уже просто воротит. Иногда жара, но кока-кола со льдом выручает. Подсел что-то на колу со льдом тут прям. Ну, еще раз - кхмерки - такие они красивые, фигурки просто отпад. Пожил-поездил с ними немножко. Так и хочется написать, что существует два мотива, ради которых стоит поехать в Камбоджу - великолепный Ангкор-ват и местные женщины. Для мужской части населения, подразумевается. Нет, ну наверное еще в Сиануквиль, если хочется камбоджийской дыры-анапы с привкусом местного "колорита". Было и общение с нашими русскими ребятами, кто-то приютил на часть дней в Сием-Рипе, так же показазали мне все нужные правильные места Сием-Рипа и Пном-Пеня. Да впрочем.. я уже за годы странствий сам как ходячий трип-адвизор какой-то с вложенной функцией калькулятора валют в голове. Что было ещё? Ну, ок. Поделюсь наверное. В начале июля в аварию я попал. Не по своей вине, я вожу хорошо, как сел на мотобайк на Самуи в начале февраля, так ни разу не падал, тьфу тьфу! При этом кто ездил со мной, знает о моей агрессивной и быстрой манере езды. Но мне так проще и безопаснее. А когда плетусь 50 км в час скраю - вот это по настоящему страшно и я хуже чувствую дорогу и манёвры. Кароче, в той ситуации кхмер какой-то мне на встречку выскочил из под встречного грузовика, да так резко и прямо мне в лоб. От лобового я ушел, всё это рефлексы и просто доли секунды. Но таки шоркнул его, с байком поборолся но таки упал. Скорости у обоих были не малые. Кхмер скрылся, конечно же. Да и какая разница - здесь по дефолту баранг (иностранец) всегда неправ в любом ДТП. Ладно, в целом всё обошлось, я ничего не сломал, был в шлеме, и когда головой ударился, но не почувствовал ничего. Это я к тому, господа любители ездить без шлемов, что одевайте тут в ЮВА таки шлемы. И не эти пластиковые каски - это не поможет, а шлем который хотя бы уши закрывает. Все конечности пострадали - колени, ладони, локти - всё открытые раны, в кровь в мясо прямо. Кхмеры на моем же мотобайке помогли меня довезти по пункта медицинского. Ой, ну вы бы видели этот медицинский пункт в Камбо. Ахах. Но доктор-парнишка сделал всё как надо. Промывание йодами-перекисями и можно сказать отшоркивание грязи-пыли-земли-глины прямо по открытой кровавой ране - ох столько русского мата Камбоджа еще не слышала! Вколи хоть обезболивающее, говорю. Точнее какой там говорю - он ни слова по английски. Всё жестами жестами, как часто тут в Камбо. Ну он мне мне трамадола двойную дозу - всё равно больно было, зараза! Вакцина от столбняка ещё. Вобщем чуть более недели я был обездвижен и лежал в номере в Пном Пене в одиночестве. Первые три дня даже вай фая не было. Лишь звук вентилятора. Лан, нормально - щас я уже нормально хожу и снова вожу мотобайк. Нет, ну кто из фарангов не падал на байках в ЮВА? Про местных вообще молчу. Столько аварий видел на дорогах. Нет, после Бали и Суматры мне уже ничего не было страшно. Но, кажется, Камбо переплюнула даже их по безумности движения. Что ещё? Да не знаю, в Камбо просто так всё как то устроено, что больший "трэш" я встречал толко разве что в Индии. При этом здесь есть многое, многие зацепки, которые вот просто так не отпускают отсюда. И в некоторые моменты даже я находил эту страну по своему прекрасной. Ладно, на этом пока откланиваюсь. Потом, надеюсь, будут более подробные посты и отчеты. Будьте на чеку в Камбо, тут такие есть разводы, начиная от совершенно глупых и наивных до весьма тонких хитрых и так спланированных, что потом хочется просто поклониться аферисту/аферистке и похлопать в ладоши ему/ей, и от всей души посмеяться над собой, что всё же хоть раз за путешествие, но оказался сломом из трёх русских букв. ) На фото: два часа ночи, где то посреди Камбоджи вдали от городов и деревень. Такой там был воздух, такие звёзды, такая атмосфера. Главное было, чтоб бенз не закончился, и Armin в ушах, а точнее батарея от моего старенького mp-3 плеера. Эти моменты - они самые медитативно-кайфовые в Азии здесь. Дорога, ночь, мотобайк, лёгкий встречный ветер, и никого вокруг. Ты один, и это так непередаваемо, или подруга кхмерка, обнимающая тебя сзади в этой ночи, и это ещё больше непередаваемо. Ковёр звёзд над головой. И трек в ушах, подобный этому (у меня

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นทักทายกับทุกคน! เล็กน้อย podpropal ใน mesyatsok ฉันยังคงอยู่ใน "รุ่งโรจน์" กัมพูชา มันจึงมักจะเกิดขึ้น - คนเสนอและจักรวาลมี ผมคิดว่าการเดินทางไปยังประเทศเวียดนามผ่านกัมพูชาหมดจดสำหรับสัปดาห์ที่เร่งด่วน ใช่ดีดี =) จำนวนมากของสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่และมี มือเช่นการเข้าถึงที่ผมจะเขียนบางสิ่งบางอย่างและของส่วนแบ่งการเรียนการสอน ดีเช่นเคย - หลายร้อยกิโลเมตรของถนนที่เต็มไปด้วยฝุ่นเบสคืนกัมพูชา (หัวข้อสำหรับโพสต์อื่นแน่นอนเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมเขียนบทความนี้ภาพรวม) มีคืนวิ่งตาบอดในรถมอเตอร์ไซด์ผ่านควันมีฝนตกและดาวสว่าง Truschёbyที่ยากจนที่สุดในโลกอีกครั้งในรถมอเตอร์ไซด์ - โชคดีที่ตอนนั้นมีชีวิตชีวา 125 ซีซีและ Syuzuki บางที่มีประสิทธิภาพเกินไปที่จะเป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเร่งขึ้นไปก่อน 60-70 กิโลเมตรต่อชั่วโมง - ไม่ทราบว่าสิ่งที่อาจจะมีกับสีแดง มันเสกในการประชุมเชิงปฏิบัติการเลี่ยนของพวกเขาเหล่านี้ และเบรคเขามีสิทธิ์ที่ชัดเจนใด ๆ อา แม้ว่า pepelats อยู่ไกลจากใหม่! ดังนั้นถ้ามีอะไรผมก็อาจจะมีเวลาที่จะได้รับอยู่ห่างออกไปจากที่นั่น แต่โดยทั่วไปแล้วถูกฆ่าตายและจักรยานเช่าบางสิ่งบางอย่างเพียงพอ - ไม่ง่าย ในประเทศอินโดนีเซียและประเทศไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นง่ายมาก. และยังคืนเป็นนครวัดกับ khmerkoy แฟนสาวของเขาและไฟฉายจากมาร์ทโฟน. โดยทั่วไปกัมพูชาอย่างใดในทางที่พิเศษก็เป็นที่รับรู้ในเวลากลางคืน คืนนั้นกัมพูชาเล่นในสายของจิตวิญญาณของฉัน วันสตริงมักจะทำลายระบบประสาทของฉัน =) อ่า .. ดีแม้ข้าวผัดไม่มีที่สิ้นสุดและล็อคเคลือบเงาที่มีอยู่แล้วเป้าหมาย บางครั้งความร้อน แต่ Coca-Cola กับน้ำแข็งบ้าง ผมติดยาเสพติดบางอย่างในโคล่าด้วยน้ำแข็งที่นี่ตรง ดีอีกครั้ง - khmerki - พวกเขามีความสวยงามเพียงตัวเลขการเสียชีวิต รถไฟอาศัยอยู่กับพวกเขานิด ๆ หน่อย ๆ เพียงแค่อยากจะเขียนว่ามีสองแรงจูงใจที่ควรจะไปที่ประเทศกัมพูชา - นครวัดที่สวยงามและผู้หญิงในท้องถิ่น สำหรับประชากรชายมันบอกเป็นนัย ดีไม่มีอาจจะยังคงอยู่ในสีหนุวิล, กัมพูชาถ้าคุณต้องการที่หลุมอนาปาเพื่อลิ้มรสท้องถิ่น "รสชาติ". นอกจากนี้ยังมีการเจรจากับพวกรัสเซียของเราบางส่วนของที่พักอาศัยในวันที่ในเสียมเรียบเพียง pokazazali ผมที่จะต้องวางเสียม -Ripa และพนมเปญ ใช่ .. แต่ฉันมีมากกว่าปีที่ผ่านมาของตัวเองเป็นที่หลงเดินเดินทาง advizor บางฟังก์ชั่นเครื่องคิดเลขที่ซ้อนกันกับสกุลเงินในหัว. อะไร? ดีตกลง ร่วมกันน่าจะเป็น ในต้นเดือนกรกฎาคมผมได้เป็นอุบัติเหตุ ความผิดของเขาเองไม่ฉันไดรฟ์ดีนั่งลงบนมอเตอร์ไซด์บนเกาะสมุยในช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ดังนั้นไม่เคยลดลงฮึฮึ! ในเวลาเดียวกันที่เดินทางกับฉันฉันรู้เกี่ยวกับสไตล์การขับรถเชิงรุกของฉันและรวดเร็ว แต่มันเป็นเรื่องง่ายและปลอดภัย และเมื่อย่ำ 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง Skra - นี่คือจริงๆน่ากลัวและผมรู้สึกเลวร้ายยิ่งกว่าถนนและประลองยุทธ์ Karoche ในสถานการณ์เขมรบางฉันกำลังจะมาถึงกระโดดออกจากรถบรรทุกที่กำลังจะมา แต่เพื่อให้ความคมชัดและตรงเข้าไปในหน้าผากของฉัน จากบนหัวฉันทิ้งมันตอบสนองทุกเสี้ยววินาที แต่ยังคงฉัน shorknul มันต่อสู้กับจักรยาน แต่ยังคงลดลง อัตราสำหรับทั้งสองไม่เล็ก เขมรหายไปแน่นอน และสิ่งที่แตกต่าง - ที่นี่โดยเริ่มต้น barang (ชาวต่างชาติ) อยู่เสมอที่ไม่ถูกต้องในการเกิดอุบัติเหตุใด ๆ ดีโดยทั่วไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมไม่ได้ผิดอะไรถูกสวมหมวกกันน็อคและเมื่อหัวของเขาตี แต่ไม่ได้รู้สึกอะไร นี้ผมหมายถึงมือสมัครเล่นสุภาพบุรุษที่จะนั่งได้โดยไม่ต้องสวมหมวกกันน็อกที่นี่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังคงมีหมวกกันน็อก และไม่สวมหมวกกันน็อคพลาสติกเหล่านี้ - มันไม่ได้ช่วยและแม้กระทั่งหมวกกันน็อกที่ครอบคลุมหู ทั้งหมดได้รับผลกระทบแขนขา - เข่า, มือ, ข้อศอก - แผลที่เปิดอยู่ทั้งหมดในเลือดในเนื้อสัตว์ที่เหมาะสม Rouge ในรถมอเตอร์ไซค์ของฉันยังช่วยให้ผมวางปิดจุดเพื่อสุขภาพ โอ้ดีคุณจะได้เห็นศูนย์การแพทย์ใน Cambo Ah Ah แต่หมอเด็กทำทุกอย่างถูกต้อง yodami ซักผ้า, เปอร์ออกไซด์และหนึ่งสามารถพูดสิ่งสกปรก otshorkivanie ฝุ่นแผ่นดินดินโดยตรงบนแผลเลือดเปิด - โอ้จำนวนมากดังนั้นเสื่อรัสเซียกัมพูชายังไม่เคยได้ยิน! Vkoly แม้แต่ยาแก้ปวดพูด สิ่งที่พวกเขาบอกว่า - มันเป็นคำภาษาอังกฤษ ท่าทางท่าทางทั้งหมดได้บ่อยที่นี่ใน Cambo ดีเขาบอกฉันว่าฉันเป็นสองเท่าปริมาณของ Tramadol - ยังคงเป็นความเจ็บปวดการติดเชื้อ! วัคซีนป้องกันโรคบาดทะยักมากขึ้น โดยทั่วไปน้อยกว่าสัปดาห์ที่ฉันถูกตรึงและกำลังนอนอยู่ในห้องพักในกรุงพนมเปญเพียงอย่างเดียว สามวันแรกแม้ไหว Faille ไม่ได้ มีเพียงเสียงของพัดลม ลาน, ปรับ - ตอนนี้ผมกลับมาปกติและไปขับรถมอเตอร์ไซด์ ไม่ดีที่ไม่ได้หลุดออกจากฝรั่งจักรยานในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้? เกี่ยวกับท้องถิ่นโดยทั่วไปเก็บเงียบ ดังนั้นหลายเห็นการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนน ไม่มีหลังจากที่บาหลีและสุมาตราฉันไม่มีอะไรน่ากลัว แต่ดูเหมือนว่า Cambo เลยแม้แต่เหตุผลของการเคลื่อนไหวของพวกเขา. อะไร? ไม่ทราบว่าใน Cambo เพียงแค่ทุกอย่างที่มันถูกจัดว่า "ตี" ผมได้พบกับการตีความยกเว้นในอินเดีย ในขณะเดียวกันมีหลายปมหลายที่ก็ไม่ให้หายไป และในบางจุดแม้ผมพบว่าในประเทศนี้ปรับ. เอาล่ะนี่คือ otklanivayus จากนั้นผมหวังว่าจะได้รับการโพสต์รายละเอียดเพิ่มเติมและรายงาน ในการแจ้งเตือนใน Cambo มีคราบใด ๆ จากสมบูรณ์โง่เขลาและไร้เดียงสาที่จะละเอียดมากและยุ่งยากวางแผนเพื่อให้แล้วคุณก็ต้องการที่จะบูชาเก็งกำไร / เก็งกำไรและตบมือของเธอกับเขา / เธอและอย่างเต็มที่หัวเราะเยาะตัวเองว่า แต่อย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อการเดินทาง แต่ก็เปิดออกมาทิ้งในสามตัวอักษรรัสเซีย ) ในภาพที่สองในช่วงเช้าที่ใดที่หนึ่งในช่วงกลางของกัมพูชาออกไปจากเมืองและหมู่บ้าน ดังกล่าวมีอากาศดาวดังกล่าวบรรยากาศ สิ่งที่สำคัญก็คือว่าเบนซ์ยังไม่ได้สิ้นสุดลงและ Armin ในหูหรือมากกว่าแบตเตอรี่เก่าของฉัน MP-3 ผู้เล่น ช่วงเวลาเหล่านี้ - พวกเขาจะ kayfovye ชอบที่สุดในเอเชียที่นี่ ถนนกลางคืนมอเตอร์ไซค์ลมไฟและไม่มีใครอยู่รอบ ๆ คุณเป็นคนหนึ่งและมันเป็นไปอย่างคลุมเครือหรือแฟน khmerka ถือคุณกลับมาในคืนนั้นและก็จะยิ่งมีประสบการณ์มีประสิทธิภาพมากขึ้น พรมดาวค่าใช้จ่าย และติดตามในหูเช่นนี้ (ฉันมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นการทักทายทั้งหมด ! ผมคิดว่าการที่ได้ месяцок подпропал ฉันก็ยังอยู่ใน " ความรุ่งเรืองของ " ประเทศกัมพูชา ดังนั้นจึงมักจะเป็นกรณีที่ผู้คนที่มีความหมายโดยนัยและ - จักรวาลมี ผมคิดว่าเป็นการเดินทางเพื่อไปยังเวียดนามกัมพูชาอย่างแท้จริงสำหรับการผ่านบันจี้จัมพ์แบบนี้เกิดขึ้นได้ใช่ครับนายบัตทอนประธานได้ = ) ซึ่งหลายที่นี่ที่เกิดขึ้นและกำลังเกิดขึ้นอยู่ เช่นเดียวกับมือเอื้อมถึงฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่เป็นการเสียเวลามากและแน่นอนที่จะบอกได้ ได้เป็นอย่างดีแต่เสมอ - หลายร้อยกิโลเมตรถนนที่เต็มไปด้วยฝุ่นให้เสียงเบสในยามค่ำคืนกัมพูชา ( ธีมโพสต์แยกต่างหากได้ไม่เป็นที่สงสัยเลยเช่นเดียวกับการเขียนทั้งหมดในภาพรวมนี้รายการบล็อก ) ได้รับการให้และสถานบันเทิงในยามค่ำคืนที่ทางหลวงสายโดยไม่ต้องถามที่ผ่านองค์กร , ฝนตกชุก мотобаике และสว่างสดใสดาวได้ ที่ยากจนที่สุดในโลก трущебы ,นี่เป็นอีกครั้งที่ мотобаике - ขอบคุณพระเจ้าที่ผมมีอยู่ 125 ที่ชาวยูเครนและมาถึงแล้วสิ่งที่ Сюзуки แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่มีเหตุผลในการทรงพลัง , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถึงการเร่งความเร็วถึง 60-70 ครั้งแรกที่กม . ต่อชั่วโมง - ฉันไม่รู้ฉันปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร , เขมรแดงกับเขาที่มีความมันในออบเจกต์เหล่านี้ наколдовали เชิงปฏิบัติการของพวกเขา และซ่อมบำรุงเพื่อเขาได้โดยตรงมีความชัดเจนในสิ่งที่ s แม้ว่า пепелац ยังห่างไกลจากการเปิดใช้ใหม่ ! เพราะหากว่าแต่ฉันจะไม่ใช้เวลาจากเท้าของคุณ